زبان کشیدن های پارسیانۀ فردوسی طوسی
از شعرای مشهور پارسی گوی ترک پرست به کون ترک ها در اشعار زیر:
یکی
گفت کین شاه روم است و هند
ز
قنوج تا پیش دریای سند
به
ایران به توران ورا بنده‌اند
به
رای و به فرمان او زندهاند
بیاراست
روی زمین را به داد
بپرداخت
ازآن تاج, بر سر نهاد
جهاندار
محمود شاه بزرگ
به
آبشخور آرد همی میش و گرگ
ز
کشمیر تا پیش دریای چین
برو
شهریان کنند آفرین
چو
کودک لب از شیر مادر بشست
ز
گهواره محمود گوید نخست. ..!
به
بزم اندرون آسمان سخاست
به
رزم اندرون تیز جنگ اژدهاست
به
تن ژنده پیل و به جان جبرئیل
به
کف ابر بهمن به دل رود نیل. . .
جهان
بی سر و تاج خسرو مباد
همیشه
بماناد جاوید و شاد
همیشه
تن آباد با تاج و تخت
ز درد
و غم آزاد و پیروز بخت
